شرکت Sunflag Iron and Steel Co. Ltd با صدور سهام عدالت ترجیحی 10? سهام را به شرکت ژاپنی Daido Steel Co. Ltd بفروش می رساند تا با استفاده از سهام عدالت ترجیحی 5/5 Rs را افزایش دهد.
Sunflag یک تولید کننده تخصص فولاد است و به صنایعی مانند خودرو ، راه آهن ، دفاع ، مهندسی و کشاورزی متوسل می شود.
در این پرونده آمده است: Sunflag 1.8 میلیون سهم به ارزش 31.31 روپیه (ارزش ارزش Rs.10 و حق بیمه 21 Rs) را برای شرکت ژاپنی صادر خواهد کرد.
این شرکت در تشکیل پرونده گفت: وجوه حاصل از فروش سهام برای تقویت سهام عدالت شرکت جهت کمک به افزایش بدهی های آینده و تأمین هزینه های سرمایه استفاده خواهد شد.
Daido Steel یک سازنده فولاد آلیاژ است و به صنعت قطعات خودرو در ژاپن متوسل می شود.
این اعلامیه پس از سفر پنج روزه نخست وزیر نارندرا مودی به ژاپن انجام می شود. دولت ژاپن قول داده است طی 5 سال آینده 35 میلیارد دلار برای پروژه های مختلف عمرانی به هند بدهد. دو کشور پنج پیمان امضا کردند که مبادلات دفاعی ، همکاری در انرژی پاک ، جاده ها و بزرگراه ها و مراقبت های بهداشتی را شامل می شوند.
در ساعت 1.21 بعد از ظهر ، سهام ذوب آهن و آفتاب Sunflag در BSE معاملات 31.05 دلار در معاملات BSE ، 0/0? نسبت به معاملات قبلی ، در حالی که شاخص Sensex معیار مبادله با 0.2? کاهش به 27،007.12 امتیاز رسید. در دهه های گذشته معاملات سنگ آهن خسته کننده بود ، اما پایدار است قراردادهای سالانه ، که عمدتا بین فولادسازان ژاپنی و معدنچیان استرالیا انجام می شود ، فضای کمی برای نوسانات قیمتی که کالاهای دیگری مانند نفت را به دام انداخته بود ، باقی نمی گذارد. حاشیه سود برای معدنچیان سنگ آهن نازک بود ، حتی اگر نسبت به سایر فلزات نسبتاً سازگار باشد.
این آرایش ، با این حال ، دو تحریک پی در پی تضعیف شده است. نخست ، رونق اقتصادی چین تقاضا به همراه قیمت سنگ معدن افزایش یافته است. پس از آن ، حتی ناگهانتر ، بحران جهانی مالی باعث شد که هردو در حال سقوط باشد. قراردادهای سالانه برای چنین بی ثباتی بسیار انعطاف پذیر بودند و در پاسخ به آن سامانه معاملات نقطه ای پدید آمد. قیمت چین به طور مناسب افزایش یافت ، زیرا اقتصاد چین به پیشرفت خود ادامه داد. تا سال 2011 ، قیمت های نقدی تقریباً سه برابر پایین از رکود اواسط خود بودند. اما انعطاف پذیری هر دو روش را کاهش می دهد. از ابتدای سال قیمت سنگ آهن با 38 درصد کاهش به 83 دلار در هر تن رسیده است که پایین ترین سطح آنها از اکتبر 2009 است (نمودار را ببینید).
در حالی که تحلیلگران مدتها پیش بینی کرده اند که کاهش قیمت سنگ آهن را کاهش دهند ، روند رو به وخامت خیلی سریعتر از حد انتظار بوده است. این سقوط تا حد زیادی توسط منابع کم هزینه جدید که در برزیل و استرالیا تولید می شود ، ایجاد می شود. چهار سرمایه گذار بزرگ - واله ، ریو تینتو ، BHP بیلیتون و فورتسکو - با سرمایه گذاری 89 میلیارد دلار ظرفیت جدید در 5 سال گذشته ، در مقایسه با مدت مشابه در سال 2013 شاهد رشد 15 درصدی تولید در نیمه اول سال بودند. .
همچنین نشانه هایی وجود دارد مبنی بر اینکه تقاضای چین برای فولاد ، اصلی ترین عامل قیمت سنگ آهن در گذشته ، کاهش یافته است. محدودیت های اعتباری ، که برای مهار بخش مسکن گرمای بیش از حد کشور ، که به تنهایی 14? از کل استفاده از فولاد در چین را شامل می شود ، تلف شده است. و این محدودیت ها فقط یکی از جنبه های تلاش گسترده تر برای وابستگی کمتر چین به سرمایه گذاری است.
قیمت های پایین تر باید مجبور شوند تولید کنندگان با هزینه بالاتر از بازار مجبور شوند. علی رغم تصمیمات اخیر خود برای افزایش تولید ، چهار معدنچی بزرگ هنوز کمترین هزینه را در این صنعت دارند ، در جایی بین 40 تا 50 دلار در هر تن با هزینه حمل و نقل. حاشیه ترین معادن آن ها در چین است. اینها سنگ معدن کمتری تولید می کنند که برای پالایش گران تر است. حمل و نقل سنگ معدن در سراسر چین به آسیاب های فلزی ساحلی هزینه بیشتری دارد ، از آنجا که ارسال آن از طریق سایر نقاط اقیانوس آرام با کشتی.
در حالی که کاهش قیمت ها سود را کاهش می دهد ، چهار بزرگ احتمالاً همچنان در حال گسترش هستند. پروژه های معدن معمولاً در طی چند دهه برنامه ریزی و هزینه می شوند ، نه چهارم ، و تاکنون پیش بینی تحلیلگران برای قیمت آهن در میان مدت ، بدون تغییر باقی مانده است. معادن برای باز و بسته شدن گران هستند و تنها کاهش حتی بیشتر و عمیق تر و ماندگار در قیمت ها باعث می شود که آنها شروع به کاهش تولید کنند. قبل از اینکه چهار بزرگ فکر کنند که متوقف کردن معادن هستند ، قیمت ها باید 40 درصد کاهش یابد.
در واقع ، سقوط اخیر در قیمت باید در چشم انداز نگه داشته شود. یک دهه پیش قیمت سنگ آهن فقط 20 دلار در هر تن بود. حتی با تنظیم نرخ تورم ، قیمت ها حتی اکنون نیز سه برابر هستند. رونق سنگ آهن ممکن است به پایان رسیده باشد ، اما معدنچیان بزرگ تاکنون موفق به سودآوری شده اند. گلدمن ساکس آن را پایان عصر آهن می نامد و واقعاً تحلیلگران معتقدند که قیمت سهم شرکتهای دارای فهرست JSE ، با درآمدی که تا حد زیادی به سنگ آهن وابسته باشد ، تا مدتی تحت فشار قرار می گیرند.
یک تحلیلگر گفت: در دو یا سه سال گذشته شواهدی از کاهش در کارت ها بوده است که منجر به کاهش تقاضا برای کالا و افزایش مازاد سنگ آهن می شود.
اما به نظر می رسد ناگهانی این کاهش تحلیلگران در سطح جهانی با کمال تعجب موجب شده است ، زیرا تولید گسترده توسط تأمین کنندگان بزرگی همچون ریو تینتو افزایش یافته است
